Auteur Jan Vander Laenen komt uit een gegoede Brusselse bourgeois familie. In zijn nieuwe verhalenbundel vertelt hij in zeer pittige stijl over zijn belevenissen en nogal onetische gedragingen.
De auteur laat in De Huisknecht meermaals horen dat hij geen financieel probleem heeft, maar hij voelt zich wel emotioneel mishandeld. Hij laat zich vaak misprijzend en smalend uit over de Vlaming en loopt graag te koop met zijn kennis van het Italiaans - hij had jarenlang een lover uit Viareggio -, zijn liefde voor de kunst, zijn verfijnde smaak. Door zijn keuze van de verhaaltjes, die hij gerust aan de toog van de Duquesnoy kan hebben gehoord, heeft zijn raamvertelling soms wat van een schelmenroman. Ondanks zijn talrijke arrogante kantjes wist hij mij wel te amuseren, omdat de verhaaltjes meestal herkenbaar zijn en zijn verhaaltrant heel prozaïsch en soms subtiel is, wat de woordkeuze betreft. Zonder schroom vergelijkt hij zich graag met Edgar Allen Poe of Guy de Maupassant en meet hij zich 'poète maudit' allures aan. Het vergoelijkt zijn destructieve levensstijl, waarin hij zich graag wentelt. Hij loopt graag te pronken met zijn nogal onetisch gedrag en zijn versiertrucjes.
In de vehalenbundel "De Huisknecht" heeft hij het over zijn afmattende levensstijl die hij aanneemt na het beëindigen van zijn relatie met een Italiaan: veel alcohol, sigaretten en ongezond leven en de vele uren die hij doorbrengt in de lederbar "Le Duquesnoy". Hij schildert heel treffend de internationale schare aan bezoekers van de bar en hun gewoontes. Gelukkig is er nu Mimoun, een Marokkaan, aan wie hij veel te danken heeft. Aan Maghrebijnen is hij verslaafd. Het onbereikbare fascineert hem. Hij voelt als het ware medelijden met de 30-jarige bloemenverkoper en klaagt het racisme aan, dat Marokkaanse homo's in het milieu ervaren. Hij meent zich te herinneren hoe diezelfde bloemenverkoper hem op een avond heeft overvallen en bestolen omdat hij een 'sale pédé' was. Mimoun schijnt een openbaring te zijn in bed en komt meermaals terug. Jan vat het snode plan op om Mimoun van zijn familie te doen scheiden, zodat hij noodgedwongen bij hem moet intrekken en zijn 'huisknecht' worden. Mimoun blijkt niet alleen een goede bedgenoot, hij is ook een goede kok en een goed luisteraar. Jan vertelt met veel zin voor details het ene onwaarschijnlijke verhaal na het andere in zijn wel zeer pittige stijl. Vooral wie met het milieu vertrouwd is, zal dit boek, uitgegeven door 't Verschil meermaals doen schaterlachen. Wie er niet mee vertrouwd is, zal zich misschien ergeren of zich zich gechoqueerd voelen. Niemand zal echter ontkennen dat 't Verschil alweer een uitstekend boek van eigen bodem met een grote amusementswaarde op de markt heeft gebracht. En daar kunnen we ons alleen maar over verheugen.
Philippe Bonne, medewerker holebibib.
Boekbespreking verschenen in 'De Magneet' herfst 2011
Het boek "De huisknecht en andere scabreuze vertellingen" is te vinden in onze bib als F1020/2799
