Noem mij maar Maud van Adrienne Nijssen

De derde roman van Adrienne Nijssen 'Noem mij maar Maud' is niet specifiek een lesbisch boek,  maar  vrouwenliefde is wel de rode draad.  Het belangrijkste  thema in dit boek zijn getrouwde vrouwen die pas op latere leeftijd voor hun gevoelens durven uitkomen en het al dan niet aanvaarden van hun seksuele geaardheid.  'Liefde is niet zwart wit!  Het is een herkenbaar verhaal over de universele liefde en verlies, keuzes maken in het leven en de twijfels daarover en het zich niet in hokjes laten stoppen. 

De roman begint met de ontmoeting van twee vrouwen, Yvonne en Danielle, (de hoofdpersonen), in een restaurant waarbij  deze laatste tien jaar terug onverbiddelijk een einde stelde aan aan hun vriendschap wegens jaloezie.  Het is in onze moderne samenleving van internet, mail, en chat waar het verhaal begint en in flashbacks worden 33 jaren uit het leven van de hoofdpersonen vehaald.  Adrienne Nijssen laat ons het hoe en waarom door interactie met 10 verschillende personen -zelfs de ober heeft zijn bijdrage- beleven,  die elk afwisselend in een hoofdstuk hun intiemste gedachten, gevoeligheden en verwachtingen vertolken, in een vlotte beschrijving  van diep menselijke gevoelens maar niet goed weten hiermee om te gaan.  De zoektocht naar de liefde, het oeverloze onuitgesproken verlangen naar die 'ENE'  dat zo levensbepalend kan zijn, de hunkering die niet kan worden losgelaten, de onmacht tegenover 'het willen', dit alles wordt met een ontroerende fijngevoeligheid -zonder meligheid- uit de doeken gedaan.  Beetje bij beetje, Adrienne N laat niet veel los, ze blijft  constant je nieuwsgierigheid prikkelen, ontplooien de relaties zich tot een geheel.  Noem mij maar Maud is een ingenieus geschreven boek met verrassende wendingen en een niet te voorspellen plot.  Tevens zou je deze roman kunnen beschouwen als een 'eye-opener' voor bepaalde hetero vrouwen. 
En wie Maud is...... zul je zelf moeten otntekken.


Adrienne Nijssen schreef ook :
-Dansen op de waterlijn
-De derde draad

Nadia Daems

boekbespreking verschenen in 'De Magneet' jaargang 14, lente 2010

Aanwinsten

LL,

Zoals reeds aangekondigd in augustus  mogen we weer een aantal boeken toevoegen aan onze bib.  De gulle gever van dienst is Marc Coel, bedankt marc.
In dit pak zitten een aantal autobio's  ( F2020/)
-Marlon brando, met de billen bloot
-Madonna, leven met mijn zus
-Rupert Everett
-George Michael
-Cole Porter

een aantal strips van Ralf Konig, in franse vertaling  (F5000/)

5 romans van Luc Boudens
3 delen van A. Maupin's Tales of the city
2 romans van Dirk van Babylon

een reeks engelstalige romans waaronder één boek geschreven door rupert everett

een geromantiseerde autobiografie over Alexander de Grote

nederlandstalige  romans van Van Bienenfeldt,  Joe Keeman, claude Sulzer, Clarie Messud

kortom een pakket van bijna 50 boeken -  te vinden op ons themaplankje - nieuwe aanwinsten -


uw boekenbeheerder Bert

Dubbel Leven van Micha Meinderts

Het langverwachte vervolg op Cadans  is dit voorjaar verschenen waarin het  verhaal Van Arthur Hartman onverdroten verder gaat.  In Cadans ontdekt hij als opgroeiende jongen zijn homoseksualiteit (je dient te weten dat het verhaal zich afspeelt in de jaren 1980), hij verlaat het ouderhuis terwijl hij een opleiding tot politieagent volgt.  In Dubbel Leven  probeert hij zijn leven uit te bouwen op zijn eigen manier.   Dat verloopt zeker niet zonder slag of stoot, want als toekomstig politieagent, een bij uitstek 'machoberoep',  kan hij zichzelf niet zomaar blootgeven als mietje.  Eén van zijn collega's neemt dat risico wel, maar wordt op sociaal vlak volledig geïsoleerd zodanig dat hij het korps verlaat.  Arthur ziet dit alles eerst vanop een veilige afstand maar wanneer hij de collega in een homobar tegenkomt moet hij wel kleur bekennen - en erkennen dat hij meer had kunnen doen door zijn collega bij te springen-.  Zichzelf outen bijvoorbeeld, maar daar deinst hij voor terug.  Hij wil zijn job niet riskeren noch zijn vriendschap met de andere collega's.

Kortom: Arthur blijft stevig in de kast zitten en leidt op kantoor een dubbelleven.  Daar is hij de sterke arm der wet die meedraait in zijn team en over alles meepraat, behalve dan over zijn privéleven.  Privé wil hij amper geweten hebben dat hij politieagent is om potentiële bedgenoten niet af te schrikken.
Rondom zich ziet hij zowel zijn hetero collega's als zijn homovrienden  allerlei vormen van relaties aangaan, maar zelf lukt het hem (nog?) niet zich te binden.  Hij wil vooral zoveel mogelijk van zijn vrijheid en zijn leven genieten en gaat daar voluit voor.  Ook al duikt er een nieuwe ziekte op die vooral onder homomannen blijkt toe te slaan.
Maar zijn leven kan hij niet voor altijd verborgen blijven houden en hoe herkenbaar (nog steeds)  zijn de vragen en  de reakties.
Hij blijft echter koppig wie hij is, hij wéét ook wie hij is en blijft voor zichzelf uitmaken wat goed en wat verkeerd is voor zijn leven.  Op die manier komt hij in het reine met zichzelf en de wereld rondom hem.
Dubbel leven is inhoudelijk een sterk boek, dat de sfeer van de jaren 80 knap weergeeft.  Dit boek is voornamelijk verhalend van aard, waarin de gebeurtenissen mekaar te snel opvolgen om toch even te pauzeren en te beschouwen, dat stoort me wel eens.  Eens je weg bent in het boek kan je het moeilijk laten liggen.

Wanneer verschijnt deel 3.............????

Alex Scheirs


boekbespreking gepubliceerd in De Magneet jaargang 14 - herfst 2010