Welkom in onze Holebibibliotheek


Draakplaats 2 - 2018 Antwerpen


www.holebibib.be


open op zondagnamiddag van 14u tot 17u

De catalogus kan je via deze link doorzoeken.


vrijdag 14 augustus 2015

Dansen tussen golven traangas van Monique Samuel

LL,

Het is al wat geleden dat ik nog een nieuw  jeugdboek in handen kreeg.
Ziehier  een telg van Monique Samuel, gelijk haar debuut als jeugdschrijver.

We verplaatsen ons naar Egypte, januari 2011.  Roerig Egypte, alle dagen thema in het journaal.
Arabische lente, Tahrirplein, opstand, volkswoede, Hosni Mubarak, moslimbroeders, we hoorden het alle dagen passeren. 
Dan die beelden van een jonge kerel, handen gespreid, langzaam lopend in de richting van de politie, schoten en de jonge man valt dodelijk getroffen neer.
We zien het gebeuren en zo ook Monique Samuel, van Egyptische afkomst, besluit hierover een roman te schrijven.

Het is een boek geworden over vrijheid, bevrijding van een volk, maar vooral de persoonlijke vrijheid van 4 jonge mensen, hoofdpersonages in deze roman.
Samya hunkert naar de vrijheid te kunnen omgaan met de jongen waar ze verliefd op is, alleen zij is Christelijk, hij is Moslim.
Mohammed wil de vrijheid zelf zijn toekomst bepalen, hij wil danser worden en is heimelijk verliefd op zijn vriend.
Abdelraham wil de vrijheid om iets veranderen aan de corrupte politiek, geen woorden maar daden.  Hij wordt steeds radicaler in zijn denken en zoekt zijn heil in de religie.
Layla, een intelligent meisje, wil de vrijheid haar stem en haar mening laten horen.  Zij start een blog over haar leven en de beperkingen. Onherkenbaar. 
Deze 4 levens kruisen mekaar, beinvloeden mekaar.

Om te beginnen heb ik het boek met belangstelling gelezen, geen slecht boek zeker niet.
Korte hoofdstukken, vrij eenvoudig taalgebruik (ik las ergens voor jongeren vanaf 13 jaar en ouder).  Ik heb soms de indruk dat het zoeken naar de eenvoud wat geforceerd is.  Je mag als schrijver je lezers ook niet onderschatten.
Het is zeker niet het makkelijkste onderwerp dat wordt  aangesneden. Als je dan en een volksopstand en 4 hoofdpersonages ten tonele voert mag het voor mij wat meer zijn. Meer dan  127  bladzijden en 21 korte hoofdstukjes.  Als lezer blijf je wat op je honger zitten, je wil meer achtergrond, meer diepgang, meer verhaal.
Het is een roman geschreven als 21 blogjes met volgens mij, te veel beperkingen voor ogen.  Het kon meer (en dan ook beter) !
Niettemin zou ik het toch aanraden om te lezen, alleen al voor het niet alledaagse onderwerp.


Gilbert De Cooman, uw boekenbeheerder

Geen opmerkingen:

Een reactie posten