Gloed van Sandor Marai

LL,

Op mijn nachtkastje ligt “Gloed” (of "A gyertyák csonkig égnek") van Sándor Márai, uitgelezen.
Graag wil ik mijn bevindingen delen met U, lieve lezers van  het bib blogje.

Het boek gaat eigenlijk niet over een mannenvriendschap en toch weer wel.  De gloed is er al heel lang uit, 41 jaar om precies te zijn.  Beide mannen, legerofficieren, de ene rijk en generaal, de ander arm en kapitein/luitenant/... van dezelfde leeftijd.  De gloed is er wel geweest, voor, tijdens en nog even na de militaire academie.  Niet echt op 'onze' manier, denk ik, maar wel op zijn student/militairs.

Heel het boek hangt er iets in de lucht van 41 jaar geleden, vol verwachting klopte mijn hart opdat minstens één van beide homo zou zijn.
De clou is dat ................
 Het boek is intrigerend en ondanks dat het van begin tot einde een beschrijvende  monoloog  van de generaal is, zeer vlot leesbaar.
De volheid en de nauwkeurigheid van de zinnen  geven  het boek eveneens een zekere gloed, het comfort van een luie zetel, een knetterend haardvuur, dikke velouren draperieën, een exquise maaltijd overgoten met copieuze wijnen. U mag er mee van genieten.

Sandor

Het boek  bevat ook een zekere spanningsopbouw: Wat is er 41 jaar geleden gebeurd?  Zouden ze de (lichamelijke) gloed - "zoals die alleen tussen mannen kan bestaan", dixit de auteur - ervaren hebben?
 Mooi, maar het is niet omdat ene Sam De Bruyn van StuBru in HUMO laat optekenen dat het zijn lievelingsboek is, dat het mogelijke ook in “onze” bib thuis hoort.


Nog even meegeven dat de schrijver, Hongaar van geboorte, een moeilijk leven heeft gehad.  Zie wiki.....

Dirk U.